Origine.
Het satanisme ken slechts één organisatie die
als verzamelpunt voor Satanisten wereldwijd dient: de Church
of Satan.
De Church of Satan werd opgericht door Anton Szandor LaVey
(1930-1997), op 1 mei 1966 - Walpurgisnacht, traditioneel
een nacht geassocieerd met de heksensabbat.
Deze Kerk werd opgericht vanuit de persoonlijke interesse
van Dr. LaVey, die het nodig achtte dat er eindelijk eens
een Kerk kwam die het perspectief van de oppositie aannam.
Al te lang werd de Duivel enkel besproken en gedefinieerd
door zijn tegenstanders, en werd al het kwaad van de wereld
op zijn schouders gelegd ter meerdere eer en glorie van de
Christelijke Kerken. Dit terwijl het precies in naam van de
traditionele religies was dat zoveel geweld gepleegd werd,
zovele oorlogen gevoerd, zovele mensen beknot werden in hun
ontwikkeling, enzoverder.
Dr. LaVey vond net in het perspectief van de Duivel de meeste
zin, de grootste stimulans, en de interessantste reisgenoten.
Er werd gekozen voor de term satanisme omdat die term accuraat,
stimulerend, en leuk is.
Satan wordt in het satanisme dan ook aanzien als een symbool,
een metafoor, een archetype. Voor personen die een antropomorfe
figuur met hoorns en bokkenpoten willen aanbidden, is in het
satanisme geen plaats. De figuur “Satan” werd
gekozen als symbool van verzet tegen de status quo, en is
dus geen godheid of demon waarin geloofd wordt zoals christenen
in Yahweh of Jehovah geloven. In het satanisme is geen plaats
voor geloof. Hoogstens kan men in de rituele kamer tijdelijk
een bepaald geloof voor waar aannemen, maar dan is het met
een specifiek doel voor ogen, en laat men het geloof opnieuw
achter zich wanneer men de deur van de rituele kamer achter
zich sluit.
Dr. LaVey aanzag de bestaande religies als zeer hypocriet,
en indruisend tegen de menselijke natuur. In zijn werk als
muzikant op kermissen en in striptease clubs, als politiefotograaf,
etc…, werd hem duidelijk dat de menselijke aard altijd
naar boven zal komen, ongeacht wat religies proberen op te
dringen. Een klassiek voorbeeld was dat hij op zaterdagavond
getrouwde mannen op de kermis de vrouwen zag najagen, maar
hen de volgende dag braaf met de familie in de kerk zag zitten,
vragend om vergiffenis voor hun zonden – om dan bij
de volgende gelegenheid opnieuw dezelfde zonde te begaan.
De hoofdzonden van het christendom leiden allen tot lichamelijke,
geestelijke, of emotionele tevredenheid, indien men er op
verantwoordelijke wijze van geniet. “Genot, geen dwangmatigheid”,
is een satanisch motto. Een satanist vindt het beter van de
menselijke natuur te genieten en een vervullend leven te proberen
leiden, in plaats van tegen zijn natuur in regels te proberen
volgen waarvan men beweert dat een goddelijke vaderfiguur
ze de mensheid opgelegd heeft, of die voor objectieve levenswaarden
moeten doorgaan.
LaVey stichtte het satanisme als alternatief voor de hypocrisie
en onnatuurlijkheid van de bestaande religies. Het satanisme
is een religie gewijd aan de mens zoals hij is, en gaat om
met de wereld zoals die is, niet zoals die “zou moeten
zijn”.
Voor er echter sprake was van de oprichting van een Kerk
gewijd aan Satan, gaf Anton LaVey reeds lezingen omtrent het
occulte, het paranormale, het onderbewuste, het magische,
en aanverwante onderwerpen in zijn opmerkelijke huis in San
Francisco. Op aanraden van één van de vaste
bezoekers werkte Dr. LaVey zijn ideeën verder uit en
balde ze samen in een religie.
Eind 1969 bracht Dr. LaVey een boek uit dat de verzameling
was van zijn monografieën die een uitleg over de religie
gaven, versmolten met zijn eigen filosofische invloeden en
diepe inzichten in de menselijke psyche, en de basale wijsheid
van de kermisgasten en freakshow entertainers waarmee hij
lang rondgetrokken had. Dat boek, “The Satanic Bible”,
is tot op heden doorlopend in druk gebleven.
Ook vandaag nog blijft “The Satanic Bible” het
basiswerk van het satanisme. Wie zich er volledig in herkent,
kan zichzelf satanist noemen. Maar men dient er ook rekening
mee te houden dat Dr. LaVey nog meer boeken schreef: “The
Satanic Rituals”, “The Satanic Witch” (oorspronkelijke
titel “The Compleat Witch”), “The Devil’s
Notebook”, en “Satan Speaks!”. Tevens schreef
hij ook columns en artikels voor satanische tijdschriften
en publicaties, zoals bijvoorbeeld “The Cloven Hoof”,
en werd hij vaak geïnterviewd over allerhande onderwerpen.
Het is dus veilig te stellen dat het leren kennen van het
satanisme niet eindigt bij het lezen van “The Satanic
Bible”, hoewel het boek wel de basis bevat, de definitie,
en volstaat om een goed beeld te krijgen. De ideeën uit
“The Satanic Bible” worden nog uitgediept en/of
verfijnd in de andere schrijfsels van Dr. LaVey en leden van
de Church of Satan Hiërarchie.
Tot op heden is er geen wettelijke, foutloze, officiële
vertaling van deze werken naar het Nederlands. Dit kan in
de toekomst uiteraard wel veranderen.
Na de dood van Anton LaVey in 1997, kwam, zoals zijn wens
was, zijn laatste levensgezel Blanche Barton aan het hoofd
van de Church of Satan als Hogepriesteres. In 2001 gaf zij
deze functie door aan Peter H. Gilmore, en in 2002 kwam Peggy
Nadramia aan diens zijde te staan als Hogepriesteres. Blanche
Barton zelf is nog steeds Magistra Templi Rex, de voorzitster
van de Council of Nine.
Sinds het oprichten van de Church of Satan zijn ook tal van
plagiërende organisaties opgericht, die doorgaans een
zeer kort leven beschoren zijn, en tegenwoordig vaak slechts
bestaan uit enkele tieners en hun on-line vrienden. Allen
beweren ze het authentieke satanisme te vertegenwoordigen,
zonder echter aan te kunnen tonen hoe de Church of Satan dan
zou afwijken van Dr. LaVey’s bedoeling en definities.
Soms zijn de oprichters van dergelijk groeperingen ex-leden
van de Church of Satan, die ofwel uit de CoS geschopt werden,
ofwel er niet de positie kregen die ze ambieerden, en dan
maar hun eigen ding opstartten. Oordeel zelf, maar bekijk
vooral de copyright data. Velen proberen de Church of Satan
te imiteren of te vervangen, maar de recente Hoogmis in Los
Angeles (op 6 juni 2006) bewees nogmaals dat de Church of
Satan 40 jaar na oprichting nog steeds opgebouwd is uit satanisten,
en dat ze geen gelijke kent.
Wat die andere groeperingen ook propageren, het is, zoals
iedereen die de literatuur kent kan vaststellen, geen satanisme.
Ze noemen het alleen wel zo om op de slippen van de CoS te
proberen meerijden – wat mijns inziens getuigt van weinig
respect voor het werk van Anton LaVey, ongeacht hun beweringen.
|