Satanisme is een religie, een filosofie,
een levensstijl.
Het is niet slechts één van deze aspecten die
een satanist maakt tot wat hij (zij) is, maar het geheel ervan.
Het satanisme werd gecodificeerd door Dr. Anton Szandor LaVey,
in zijn boek “The Satanic Bible” uit 1969.
Religie
Satanisme behelst een verheerlijking van het zelf. Liever
dan op de knieën gaan voor een door de mens bedachte
externe godheid, kiest de satanist zichzelf als god, en leidt
hij zijn leven in dienst van zichzelf.
Anders dan in bijvoorbeeld boeddhisme, waar het bestaan van
een Ego ontkend wordt, erkent het satanisme dat de mens wel
degelijk een Ego heeft, en maakt daar juist gebruik van om
genot uit het leven te halen.
Satanisten zijn atheïsten in de zin dat ze geen externe
godheid aanbidden, maar correcter nog zijn het, zoals Hogepriester
Peter Gilmore het in meerdere interviews reeds stelde, “ik-theïsten”
die geen hogere god dan zichzelf erkennen. Dat houdt niet
in dat de satanist zichzelf als almachtig ziet, maar gewoon
dat hij zichzelf centraal plaatst in zijn leven.
Tot het bestaan van zulks onomstotelijk bewezen zou zijn,
houdt het satanisme geen rekening met enig “leven na
de dood”. We leven hier en nu, en hier en nu is dus
de enige mogelijkheid om het beste van het leven te maken.
Satanisme kent rituelen, maar het is aan iedere satanist
om voor zichzelf te beslissen in welke mate of hoe frequent
rituelen een plaats krijgen in zijn leven. De Church of Satan
organiseert maar heel zelden ceremonies voor haar leden, daar
men niet wil dat men teveel naar de Kerk gaat kijken voor
entertainment. Wie dat wil kan echter, alleen of in groep,
zelf rituelen uitvoeren, en het satanisme maakt daarin onderscheid
tussen twee types rituelen: ceremonies en magische rituelen.
Een ceremonie is een viering, het markeren in de tijd van
een belangrijke gebeurtenis, en/of een bevestigen van een
gemeenschappelijke band tussen de deelnemers. Het is doorgaans
eerder een sociale gebeurtenis dan een poging zijn wil te
laten manifesteren in de wereld.
Een ritueel is een magische werking met een specifiek doel
voor ogen, een poging om ongeziene krachten te gebruiken om
de realiteit te wijzigen in overeenstemming met de wensen
van de magiër. Dit type ritueel is in de eerste plaats
een psychodrama, een komaf maken met hinderlijke obsessies
en neurosen. Dit door middel van een ritueel doen laat een
indruk na op het onderbewuste die precies kan helpen om gebeurde
zaken te verwerken, of om een nieuwe wending aan het leven
te geven.
En als na het ritueel bepaalde gebeurtenissen in de wereld
ervoor zorgen dat de wensen van de satanist vlotter tot vervulling
komen, dan is dat alleen maar mooi meegenomen...
Dr. LaVey definieerde magie als volgt: “Magic is the
change in situations or events in accordance with one’s
will, which would, using normally accepted methods, be unchangeable.”
Oftewel: “Magie is het wijzigen van situaties of gebeurtenissen
in overeenstemming met de wil, die, door het gebruiken van
algemeen aanvaarde methoden, onveranderbaar zouden zijn.”
Naast een groot deel van “The Satanic Bible”,
heeft Dr. LaVey ook twee boeken geschreven waarin hij zijn
visie op magie en rituelen verder verduidelijkte: “The
Satanic Rituals” en “The Satanic Witch”.
Hij schreef ook talrijke essays over het onderwerp, die grotendeels
gepubliceerd werden in “The Devil’s Notebook”,
“Satan Speaks!”, en het tijdschrijft van de Church
of Satan, “The Cloven Hoof”.
Satanisme is een niet-spirituele religie die de mens neemt
zoals hij is, en geen hoger doel nodig heeft of verzint om
op verantwoorde wijze te genieten van de geneugten van het
vlees.
Filosofie
Satanisme plaatst het individu centraal in de wereld. Het
is een gezond egoïsme, dat ieder de ruimte geeft zich
persoonlijk te ontwikkelen. Tegelijk wordt ook erkend dat
niet iedereen op dezelfde manier zal ontwikkelen of een even
vervuld en waardevol leven zal leiden. Iedere satanist heeft
zijn eigen levensstijl, eigen interesses en passies, die niet
door een boek of de Church of Satan opgelegd worden; maar
bij alle satanisten zijn wel dezelfde basis en dezelfde waarden
aanwezig die hen als satanist kenmerken.
Satanisme is een filosofie van stratificatie. Niet iedereen
is gelijk, en het zou absurd zijn te denken dat dat wel zo
is. Niet iedereen kan evengoed schrijven, componeren, hardlopen,
kinderen opvoeden, enzoverder. Niet iedereen wordt met dezelfde
capaciteiten geboren, maar de satanist zal wel zijn best doen
om zijn eigen capaciteiten ten volle te benutten en zo goed
mogelijk te ontwikkelen, om het onderste uit de kan van het
leven te kunnen halen.
Een ander punt in het satanisme, is dat men geen satanist
kan worden – satanisten worden geboren, niet gemaakt.
Zonder twijfel is het wel zo dat iemand in meer of mindere
mate satanische eigenschappen kan hebben, maar algemeen wordt
aangenomen dat een satanist zichzelf helemaal herkent in “The
Satanic Bible” en de andere schrijfsels van Dr. LaVey
en leden van de CoS Hiërarchie.
Men kan het satanist-zijn niet “faken”. Het is
een instelling, een levenshouding die men heeft, of niet.
Het is dus meteen ook onmogelijk zich te bekeren tot het satanisme.
Een satanist is wie zich herkent in The Satanic Bible, niet
wie probeert zijn leven in te richten in overeenstemming met
de ideeën in dat boek.
De persoonlijke ruimte en vrijheid respecterend, zal noch
de Church of Satan, noch de individuele satanist, de satanische
levensvisie aan iemand proberen opleggen. Men kiest er persoonlijk
voor het etiket “satanist” op te nemen, of niet.
Tevens, zoals eerder vermeld, zou het zinloos zijn iemand
tot het satanisme te proberen overtuigen - men identificeert
zich er immers spontaan mee, of niet.
Om dezelfde reden hebben satanisten doorgaans weinig geduld
met zij die hun eigen religie of levenswijze wél proberen
op te leggen aan anderen. Persoonlijke vrijheid is belangrijk
in het satanisme, dus voor bekeringsdrang heeft men weinig
tolerantie, of het nu om bekering tot een religie, filosofie,
of politiek gedachtengoed gaat.
In lijn met deze filosofie van persoonlijke vrijheid, ligt
ook de persoonlijke verantwoordelijkheid. Het satanisme houdt
ieder individu verantwoordelijk voor zijn eigen daden, en
heeft als één van zijn stelregels dan ook “verantwoordelijkheid
aan de verantwoordelijken”.
Satanisme is een rationele, van het leven houdende filosofie.
Maar het is geen strict “koude” rationele filosofie,
er is ruim de plaats voor passies en intens genieten van het
leven.
Levensstijl
Dr. LaVey benadrukte dat het satanisme een levensstijl is.
Men kan het als satanist niet slechts intellectueel of emotioneel
eens zijn met het satanisme, men past het ook toe in het dagelijkse
leven. Het is niet enkel een denkwijze, maar tevens een persoonlijke
esthetiek, een levenswijze – men is satanist in daad,
niet enkel in woord of gedachte.
Het satanisme was en is bijvoorbeeld één van
de weinige religies waarin persoonlijke seksuele voorkeur
gestimuleerd wordt, vooropgesteld dat alles gebeurt met volwassen
wederzijdse instemming. Of iemand nu heteroseksueel, homoseksueel,
biseksueel, sadomasochist of zelfs aseksueel is, het satanisme
aanvaardt niet alleen dat niet iedereen gelijk geaard is,
maar is er zelfs voorstander van dat ieder individu de eigen
fetishen en seksuele voorkeuren verkent en ervan geniet -
met dien verstande dat, zoals ook elders op deze site vermeld,
de Church of Satan geen crimineel gedrag van haar leden tolereert,
en verantwoordelijkheid door satanisten hoog in het vaandel
gedragen wordt. Om expliciet te zijn: kinderen en dieren kunnen
geen volwassen, geïnformeerde instemming geven, en dient
men dus seksueel met rust te laten.
Politiek
De Church of Satan neemt geen politieke stelling in. Individuele
satanisten beslaan zowat het hele spectrum tussen links en
rechts. Gezien de individualistische aard van satanisten,
bepaalt ieder voor zich welke politieke partij hem of haar
het beste vertegenwoordigt.
|
